از دختر کوچولو به دختر کوچولو

سلام دختر کوچولو 

امروز یکی از روز های پاییزیه سال 1391 خورشیدیه ... و من دلم به تاریخ همین امروز برای تو تنگه . الان که دارم برات می نویسم تا دوردستها هیچ صدایی نمی یاد .. . انگار همه آروم شدند تا به نجواهای بی تابانه ی من با خودم گوش بدن . به نجواهای من با تو ...

چقدر دلم می خواد از تو برای دیگران حرف بزنم. وقتی میرم بیرون ... وقتی توی فروشگاه های شلوغ هستم ... وقتی در ازدحام بازارها گم میشم ... دلم می خواد همه بدونن که دارم توی دل خودم "کودکِ خدا  " رو حمل می کنم ... دلم می خواد ولی کسی نیست . 

من و پدرت چه مظلومانه برای داشتنت خوشحالی می کنیم و کسی نیست که شاهد شادی های ما باشه . پدر و مادر تو آدمهایی هستند با آرزوهای بزرگ و دستهای کوچک ... حالا که پیش خدا هستی برای پدر و مادرت دعا کن ... و به خدا بگو وقتی شبها ، روزی آدمها رو تقسیم می کنه همیشه یه مقدار بیشتر صبر به ما بده ... بهش بگو ازش ممنونیم که اینهمه به ما شادی داده ... و حال و روز زندگی ما برای اومدن تو مهیا شده . 

دیروز با پدرت ، دوتایی با هم نمایشگاه کتاب رفتیم و برای تو چه شادمانه کتاب خریدیم ... و من از دیروز مدام به این فکر می کنم که چقدر زندگی در میان ما جاریه ...

دلم برات تنگ شده و در شهر خبری نیست که نیست ...