از دختر کوچولو به دختر کوچولو

سلام دخترکوچولو

سلام نیک آفرین 

سلام نیک آفرین 

سلام نیک آفرین 

دلِ کوچیک مامان برات یه ذره شده ... با اینکه ده دقیقه هم نمیگذره که خوابیدی ... تو خوابیدی و من در بیداری سرمستانه ی نیمه شبِ آخر زمستانی ، دلم برات تنگ شده ... خواب و بیداری ... واقعییت یا رویا ... هستی یا نیستی ... هر چه که هست من حاضر نیستم این روزهای ِ باتو رو با چیز دیگه ای توی دنیا عوض کنم. 

جشن تولد 1 ساگی تو در کنار یه سری مهمون و یه سری دختر و پسرِ کوچولو به شکل ساده و دوست داشتنی ای برگزار شد ... هرچند که تو زیاد سرحال نبودی ... نمی دونم به خاطر واکسنت بود یا به خاطر سرماخوردگی ... یا شایدم به خاطر اونهمه آدم که خلوت عصرانه ی منو تورو بر هم زده بودند... چه کنیم ... این جشن گرفتنم از رسمای آدمهای زمینه دیگه ... اگه اینم نبود که باید کی دلمون می پوسید و منقرض می شدیم. 

نیک آفرین ... نیک آفرین همه ی روزها و شبهای من ، خبر داری که داره بهار میآد ، بهار خانوم که واسه دل من و تو بابایی قراره شادی بیاره ... ! وقتی بچه بودم ، نزدیکی های نوروز از ذوق اومدن بهار خوابم نمی برد ... از شوق لباسهای نو ... خونه ی نو... مهمونها ... و خونه ای که پر بود از آمد و شد ...  

هی ی ی ی ی ... دلم آگاه آگاه است /بهاری تازه در ره است

امیدوارم لااقل تو این سال جدید یه کمی از دلتنگی ها ی من کم بشه ...  ! راستش گاهی خودم هم نمی دونم چی از زندگی می خوام ... نمیدونم چه تصمیمایی بگیرم ... چه کار کنم که حالم همش خوب باشه ... وای که این زندگی کردن چقدر سخته ... بخصوص این زندگی اجتماعی ... 

خب از اینها هم که بگذریم ... بازم خبر از اومدن بهار دارم دیگه ... درخت تو حیاطمون حسابی شکوفه داده ... سبزه ها حتی لای درز دیوار ها هم رشد کردن ... من گندم سبز کردم... و تموم درختای میوه ی خونه ی پدری ام  یک دست سفید پوش شدن ... و این یعنی بهاره ... بهار ... 

خوش بحالت که نزدیکی های نوروز به دنیا اومدی ... نزدیکهای خونه تکونی... نو شدن ... نه مثل من تو سرمای یه شب آذر ماهی ...