روز تولد پدرت ...

سلام دختر کوچولو 

سلام نیک آفرینِ من 

داشتم با خودم می گفتم حالا که می خوای برای دختر کوچولو بنویسی چیز تازه چی داری ولی بعد دیدم برای تو نوشتن که اصلا بهونه و سوژه نمی خواد ... همین که هستی و هرروز  رو در کنار هم شب می کنیم خودش میشه بزرگترین دلیل برای نوشتن. 

داشتم به پدرت می گفتم همین که از کنار نیک آفرین دور می شم میاد دنبالم ... هرجا که برم ، هرکاری که انجام بدم ، میاد زیر صندلی ام میشینه وقتی پشت میزم ... وقتی تو آشپزخونه ام صاف میره جایی که می دونه زیاد میرم اونجا ... کنار سینک ... با اینکه برا خودش سرگرمه ولی حواسش به من هست ... ! پدرت گفت : آخه اون از وقتی چشم باز کرده تو رو دیده ... خودش رو دونفر می دونه ...یکی تو یکی خودش!

دیدم بابایی راس میگه ... من بی تو نه مادرم و نه هیچ چیز دیگه و تو هم بدون من .... دختر کی می تونی باشی!

هی نیک آفرین ... تک تک روزها به سرعت باد دارن میگذرن ... چند روزیه هوای خیلی خیلی سرد شده ... همه منتظر اون گلوله های سفیدی هستن که می خواد از آسمان بیاد ، حتی کلاغ هام روی شاخه ی درختا میگن : برف  برف  ...  اما خبری نیست که نیست. 

تو اخبار شنیدم تو ارتفاعات برف باریده ... اینجاها هم می باره ، کسی چه می دونه شایدم نباره ، اخبار هیچ وقت  . . .

درست و غلط بودن اخبار خیلی وقته دیگه برام مهم نیست ... همون طور که خیلی از اتفاقهایی که تو دنیا می افته برام مهم نیست ، سیاستمدارا با اون شکم های گنده پشت میزهای تصمیم گیری ... کشف سیاره های جدید ... کشف انسان های عجیب  ...

اینها رو گفتم که بگم ... در کنار اینهمه اوضاع پریشون دنیا ، فردا تولد سی سالگی پدرته . بابای تو سی ساله شد و وارد دهه چهارم زندگی اش ... حالا باید برای روزهای قشنگ دهه ی چهارم زندگیش شمع روشن کنیم و فوت کنیم به سلامتی خانوادمون . یک خانواده ی کوچیک تنها 

و زندگی یعنی همین ...!